W dniach 5-6 września odbyła się druga edycja niezwykłej imprezy. Jej głównym punktem były Europejskie Zawody Łazików Marsjańskich. Nazwa może być nieco myląca, ponieważ gościły drużyny z całego świata.
Byli też goście z ESA, ale dla mnie osobiście najbardziej interesujący był wykład dr Harrisona Schmitta, uczestnika misji Apollo 17, ostatniego człowieka, który chodził po Księżycu.

Więcej szczegółów tutaj:

http://roverchallenge.eu/agenda/

Niezawodny, jak zwykle Krzysztof Piasecki przybył ze swoim sprzętem i wraz z Oddziałem Kieleckim PTMA zorganizował pokazy w jednym z przydzielonych namiotów. Miałem przyjemność z moim synem ich wspomóc.
Chciałbym przy okazji podkreślić niezwykłe zaangażowanie kolegów z PTMA Kielce podczas pokazów oraz podziękować za okazaną pomoc i wspólnie spędzony czas.

Teren, gdzie odbywały się zawody jest pięknie urządzony, dużo zieleni, przestrzeni i życzliwych ludzi. Chętnie odwiedzę to miejsce za rok. A teraz zapraszam do obejrzenia kilku fotek...

_________________
Pozdrawiam
Wiesiek

FASTRON-5s, EOS 700D

Kolejna porcja.

_________________
Pozdrawiam
Wiesiek

FASTRON-5s, EOS 700D

I jeszcze kilka.

_________________
Pozdrawiam
Wiesiek

FASTRON-5s, EOS 700D

Prezentacja niektórych łazików. Dla zainteresowanych - więcej informacji i zdjęć można obejrzeć na stronie ERC. Link podałem w pierwszym poście.

_________________
Pozdrawiam
Wiesiek

FASTRON-5s, EOS 700D

Dziękuję, Wiesławie, za te zdjęcia i za pomoc podczas ERC

Zainteresowanych odsyłam również na stronę PTMA Kielce, gdzie dzisiaj wstawiłem fotorelację z naszego udziału w pikniku naukowym:
http://kielce.ptma.pl/european-rover-ch ... go-stoiska

_________________
Pozdrawiam
Mikołaj Sabat
Koordynator Sekcji Obserwatorów Komet PTMA - http://www.sok.ptma.pl/
Prezes PTMA Kielce - http://www.kielce.ptma.pl/

Witam, chciałbym dopowiedzieć trochę o swoich wrażeniach.

Ogólnie wyszło bardzo dobrze, sam miałem względnie mało zajęcia, gdyż młodzi koledzy z PTMA Kielce byli świetni w prezentowaniu i rozmowach z uczestnikami. Poza kompetencjami widać było też inne ważne cechy: dobrą samoorganizację i "zauważanie problemów". Jeśli przy którymś stanowisku trzeba było wspomóc kogoś lub zastąpić, zaraz to było robione bez potrzeby "pokazywania placem". Taka samoorganizacja jest świetną sprawą nie tylko na Pikniku, ale wszędzie. Również w pracy, w której mam szczęście pracować w małej firmie z podobną atmosferą, a nie w tzw "korporacji".

Przy zakończeniu imprezy koledzy z PTMA Kielce zebrali gratulacje również od załogi sąsiadującego stoiska Delty Optical, gdzie widziano, co dzieje się u nas przez 2 dni.

Kilka słów o samej imprezie. Odbywała się na terenie "Parku naukowo-technologicznego", w którym głównym obiektem jest - jak na razie - Centrum Nauki otwarte w ubiegłym roku. Zawody łazików nie były zbyt spektakularne - zadania takie jak ostrożne pobieranie próbki gruntu są raczej mało widowiskowe. Niezapomniana jednak jest atmosfera i postaci uczestników: w zawodach uczestniczyły zespoły studenckie (w boksach technicznych nie było nikogo wyglądającego na pracownika naukowego prowadzącego zespół). Pochodziły z różnych krajów, oczywiście także z Polski. Kłania się otwartość dzisiejszego świata: drużyna kanadyjska miała trochę chińskie rysy twarzy.

Łaziki (samobieżne urządzenia z ramieniem robotycznym) były skonstruowane i oprogramowane samodzielnie przez studentów; widząc je można nie niepokoić się o poziom wykształcenia, przynajmniej odnośnie elit technicznych.

Czasem trafiały się ciekawe scenki, na przykład gdy między namiotami przejeżdża łazik, a za nim idzie ekipa: czterech młodzieńców o ciemnej karnacji i dziewczyna w chuście muzułmańskiej. Mieli koszulki z napisem "Egyptian Rover Team".

Piknik towarzyszący imprezie był ciekawie przygotowany i miał sporo atrakcji dla dzieci i dorosłych. Start rakiety przygotowanej przez Polskie Towarzystwo Rakietowe z Białegostoku zgromadził ok 200 osób. Między zwiedzającymi chodziła mała maszyna krocząca (chodziła na 6 nogach, jak mucha), młodsi przebierali się w strój kosmiczny i w ogóle było świetnie. Tylko przy stoisku Uranii było dość pusto - zapewne dlatego, że na poszczególnych pozycjach widniały niewygórowane zresztą ceny. Niemiłym akcentem było kilka pustych namiotów drugiego dnia imprezy.

Na naszym stanowisku cały czas był ruch, żaden z pokazów nie stał bezczynnie. Miło było usłyszeć ciepłe słowa, jak ze strony chłopca 5-letniego, który przechodząc obok "camera obscura" powiedział do mamy: "Ja w tym byłem, to jest bardzo ciekawe".