ASTROFRASZKI
znalezione na:

http://www.goldenline.pl/grupy/Literatu ... ji,442822/



Oj! Niestety

Niestety, tutaj na Ziemi, nieubłagane są fakty.
Młodość nam ucieka - z prędkością galaktyk.


O pewnej spirytystce

Bawi się w wywoływanie duchów.
Tych sprzed Wielkiego Wybuchu.



Czy aby nie zapomni?

Czy człowiek pod innym słońcem
nie zapomni, że kij ma dwa końce?



Kobieta w przyszłości

Będzie musiała zręcznie umieć łatać
dziury o rozmiarach - wszechświata.


Ta nasza niepewność

Człowiek jeszcze nie wie
kim jest we Wszechświecie:
Czy ELITĄ jakąś?
Czy też może śmieciem?

_________________
kupujesz 1szy teleskop - od razu kup latarkę diodową czerwoną
Wszystkie Wszechświaty są wieczne
Wielki Wybuch jest tylko etapem na drodze od nieskończonej przeszłości

Planety

Błyskotliwy Merkury, iskra wokół Słońca,
Mistrz dowcipu i słowa, celności dostrzeżeń,
Żywe srebro i blaski pędzące w przestrzeni,
Ogier harców i zabaw, miłośnik obrotów.

Piękna Wenus z woalem, z wieczora lub rana,
Ciepłych uczuć mistrzyni, ziół, liści i kiełków,
Gwiazda domu w bezmiarach, paleniska, gniazda,
Połączenia ciał tańca, radości brzemienia.

Dzielny Mars, nielękliwy, czerwieniejąc twarzą,
Miecza mistrz oraz włóczni i zbrojnych wypadów,
Z gniewem po jednej stronie, zadziornością z drugiej,
Walką żyje i bitwą i wojenną wrzawą.

Wielki Jowisz wśród świty, majestatem świecąc,
Panowania i dumy mistrz królów, królowych,
W podniosłym tańcu kroczy, berło dzierżąc, jabłko,
Pan symfonii i złota w szacunku koronie.

Stary Saturn wiekowy w ołowianej barwie,
Przytłoczony potęgą czasu minionego,
Mistrz spokoju i smutku, doświadczeń przestrzeni,
W mądrości swej i wiedzy znajduje pociechę.

Słońce jasne świetliste nad dniami jest panem,
Promienistym nasieniem ogrzewa i pieści,
Barw i kształtów radości wydobywa z mroku,
Swoją mocą i światłem przypomina Stwórcę.

Jasna Księżyc wciąż zmienna, pani wśród gwiazd nocy
Tajemniczą poświatą oświetla sny ludzi,
Uczuć dziwnych splątanie, instrumenty marzeń,
Pięknem srebra błyszcząca miesiące odmierza.

Wreszcie w tym tańcu Ziemia, co podpiera stopy,
Macierz liści zieleni i kolorów życia,
Rozbłękitniała wodą, rozdęta chmurami,
Rozdaje swą przychylność płodnością wezbrana.

_________________
Pozdrawiam
Zbyszek

ZDZIWIENIE


Stanąłem pośród nieba na tajemnej górze,
Zgiełk miast pozostał w dole, tylko szum dochodzi
Mych uszu, co wiatr w trawie i włosach mych rodzi,
Przyglądam się ciekawie błyszczących gwiazd chmurze.

Wiatr znak miłości życia pieści na mej skórze,
(Po marszu długim w górę) czoło moje chłodzi,
Noc toczy swe uroki, srebrna Luna wschodzi
Nad pasmo grzbietów ciemnych, pierwsza Pani w chórze.

Tak cicho, że aż słychać gwiezdnych sfer muzykę,
Obrotów, których tory stałych praw zaklętych
Piszą na ścieżkach bytu wszechświata kronikę,

Zadziwiający układ cudnie liter wzdętych.
Patrzymy na kolorów, pól i strun fizykę,
Ja - człowiek mały pośród aniołów przejętych.

_________________
Pozdrawiam
Zbyszek

Wieczór

Dziś wieczór Księżyc zbliżył się do Wenus,
A drzewa stały w bezruchu zdumione
Wieczornej schadzce tych dwóch niebieskich muz,
Wpatrując w górę swe oczy zaćmione.

Wiatr przysiadł w rowie, tylko brzoza drżała
Tuląc w gałęziach ostatnie promienie
Sczerwieniałego, skrwawionego ciała
Słońca - znalazło ostatnie schronienie.

Niebo już na noc twarz zgranatowiało
Rozpościerając świateł gwiazd diamenty,
I dwie królowe, ich światło zjaśniało,
Wenus i Księżyc - srebrne ornamenty

18 maja 1999

_________________
Pozdrawiam
Zbyszek