Dla zachęty: często wraca temat młodego albo starego Księżyca. Odnosząc się do z nowiu związanego z zaćmieniem Słońca 20.03, nadarzyła sie okazja, jak to w okolicach równonocy wiosennej, na uchwycenie wąskiego sierpa na wieczornym niebie. Pierwsze zdjęcie z wczoraj było tylko 37 godzin po nowiu, dzisiejsze - nieco ponad 2 dni. Wczoraj była nienajlepsza widoczność i nie dało się dłużej czekać, ale sfotografowanie młodego Księżyca nawet 1 dobę po nowiu jest dość łatwe!
W kwietniu i maju warto znów spróbować.

Odgrzebuję ten dyżurny temat. Dziś nad ranem Księżyc był wyjątkowo "stary", bo 31 godzin przed nowiem. Światło popielate o odcieniu rudym z uwagi na niskie położenie nad horyzontem.
Na zdjęciu szerokokątnym w prawo w górę od Księżyca widać Regulusa

2020.09.16 około 6:15 cz.l. Tobolice, woj. łódzkie, Canon EOS 700D, stack z około 10 klatek o czasie naświetlania 1/8 do 1/2s, ISO 1600, refraktor 64/800 mm (obraz powiększony) oraz f=55 mm, t=4s, ISO 3200 (obraz na szeroko).

Dzisiejsza próba dla Księżyca 48 godzin po nowiu.

Sierp Księżyca był w konfiguracji z Merkurym i Wenus (patrz zakładka "Układ Słoneczny").

Łódź, 2021.05.13, refraktor 64/800 mm, Canon EOS 700 D, t=4s, ISO 3200

Kolejny sierp 2 maja 2022 r. W koniunkcji z Merkurym (patrz zakładka "Układ Słoneczny").

Łódż, Canon EOD 700D, refraktor 64/800 mm, ISO 800, t=2s.

Czasem się coś uda lepiej, czasem gorzej.
Pierwsze zdjęcie, 1 czerwca 2022 r. zapowiadało kolejne lepsze, ale sierp w wieku 2 dni skrył się wkrótce w chmurach, jakie są widoczne w dolnej części kadru. Światło popielate niemal niezauważalne.
Dwa następne, 2 czerwca, już dla sierpa w wieku 3 dni, wykazują już zbyt wiele światła części oświetlonej, co utrudnia wywołanie wielu szczegółów.

Łódź, 1-2 czerwca 2022 r., refraktor 64/800 mm, Canon EOS 700 D, ISO 800, t=1/8 - 1/2 s.